من واقعا فیلترینگ وبلاگمو نمیتونم هضم کنم...!

اون از برنامه ی مسخره ی بلاگفا

که باعث شد نصف آرشیوم به نا کجا آباد بره،

اینم از فیلترینگ وبلاگم....!!!

البته من که دیگه بلاگفا رو فراموش کرده بودم...

ولی این کمترین حقمه 

که بدونم  دلیل فیلترینگ چیه....

یک بچه مدرسه ای در اتوبوسی شلوغ....

اتوبوس های شلوغ 

به آدم یاد میدهند 

که مهربان تر باشند

یا وحشی تر....!

.

.

.

.

+من که فقط له شدم...!!!

حس میکنم 

این نکبت کم کم جسم و مغزم را حل خواهد کرد...

مغزم آبستن تمام کثاقات فکری ست..‌.

فهمیدم برای رهایی از این نکبت هم که شده

باید از یک جایی شروع کنم‌‌‌...

نمیخواهم همیشه در هیفده سالگی بمانم.‌..

.

.

.

.

پاییز را با اشتیاق هورت میکشم...!

یک هیفده ساله در آستانه ی پاییز،این نانجی عنق....

پاییز نارنجی عنقی‌ بود 

که با تک سرفه ای بیرون پرید

و‌ آرام گوشه ی پنجره خزید...

برای یک هیفده ساله 

پاییز زمانی آغاز میشود که

خمیازه هایش را

لای اولین لحظات صبحگاهی لقمه بگیرد

 و داخل کوله پشتی،

کنار دغدغه های مدرسه ای جا بدهد...

پاییز برای من 

مثل باقی هیفده ساله ها 

یا بهتر بگویم مدرسه ای ها 

رنگ و بوی تعفن نمیدهد...

گندترین قسمتش 

مربوط به بوی تی اول صبح آقای الماسی بود...

بویی که مرا می برد به مدرسه ی راهنمایی 

و دو بار استفراغ اول صبح 

به خاطر منزجرترین بوی پاییزی ای که حس کردم...

برمیگردم به سال اول دبیرستانم

روزی که تمام سال چهارمی ها 

تمام آن ه‍یفده هیژده ساله ها 

مرا به خاطر

 عینک گردم و

ظاهر مضحک و احمقانه ای که داشتم

 مسخره میکردند...

حال من یک‌ هیفده ساله ام

یک سال چهارمی‌؛

و آماده ام تمام سال اولی ها 

که با یونیفرم صاف و اتو کشیده

با قیافه هایی گنگ و مبهوت

که در یک خط 

مثل گوسفندان رام شده ایستاده اند 

را مسخره کنم...

از این همه نکبت و تنفر احساس شعف میکنم...

با فکر به سال آخر مدرسه ای بودنم

پاییز و زمستان و بهار پیش رو را سر میکشم...

.

.

.

.

.

.

.

پ ن:این روزها بیشتر به دانشگاه هنر فکر میکنم...

نقل مکان....

بالاخره

  از اون بلاگفای  لعنتی

  زدم بیرون....!

حس  خوبی  دارم....!!!