دنیای ما اندازه ی هم نیست...!

_میخوام وابسته ت بشم... اما نمیخوام یه طرفه باشه....

+ خفه شو!

ازت متنفرم....

اونقدر که هم دلم میخواد تو بمیری 

هم خودم...

.

.

.

تو چشماش نگاه کردم و گفتم من بمیرم تو راحت میشی...؟

هیچی نگفت...

حالا تو موندی و اون طناب داری که داره مثل پاندول ساعت بهت یادآوری میکنه که داره دیر میشه.....

.

.

.

.

پ.ن: به مادرم گفتم دیگر تمام شد... همیشه پیش از آنکه فکر کنی اتفاق می افتد... باید برای روزنامه تسلیتی بنویسیم... 

"فروغ فرخزاد"

پ.ن : دارم تمام می شوم....انگار واشرم خراب شده و دارم چکه چکه می ریزم روی زمین...

جمله دزدی از وب یک دوست...."وجوج "

تاریکم....

اون تیکه تو آهنگ "فردا سراغ من بیا" ی نامجو و علی عظیمی که میگه "با لشگر غم میجنگم"...

اون یه تیکه مثل گوشت اضافه میمونه....!

کاش به جاش یه چیزی تو مایه های " میخوام برم بمیرم " میخوند....

کاملا رو به زوال....!

خیلی کار دارم ولی بیخیال همشون شدم 

و به طرز مضحکی روی کاناپه چمپاته زدم ...

میتونم تمام عمر اینطوری توی کاناپه حل بشم‌‌‌...

با آبنبات عجیب نوشابه ای  ،

برنامه ی مزخرف تلویزیون ،

پاکت خالی سیگارم ،

من کاملا رو به زوالم....!

.

.

.

.

+ میخونمتون ولی حوصله ی‌ کامنت گذاشتن ندارم... مرا ببخشایید....!

من را ببخشید که با دهان بریده نمیتوانم برایتان لبخند بزنم....

من پری دریایی زخمی

که خونش به فاضلاب‌ها میریزد...

از این منِ خالی‌‌‌‌..‌‌..

و من چقدر این روزها خالی‌ام...

نه چیزی برای گفتن ،

نه چیزی برای نوشتن ،

نه چیزی برای ابراز کردن...

و‌ چقدر دوست دارم از تو بنویسم.‌..

تویی که این روزها شاید آشفته‌تر از من باشی...

کاش شانه‌های لاغر و استخوانی ام برایت میفرستادم که سرت را بهش تکیه بدهی و شاید گریه کنی و من آب شوم‌‌‌‌...

و من دورتر از این اعتمادم....

تو مسافر به مقصد نرسیده ای که چشم هایم را در چمدانت تا کرده‌‌ ، دست هایم را اتو کشیده و آویزان توی کاور جا داده ، صدایم را درون بسته های خالی دیازپام چپانده ، با لبه ی کلاه رنگ رو رفته ات بازی میکنی و منتظر هیچ قطاری نیستی....

بیخیال.‌‌‌...

بیخیال....

بیخیال....