من بوسیدمت اما نه دیگه نمیخوام این کارو بکنم... ترجیح میدم ازت دور بمونم و بهم پیام ندی چون اعصابمو خورد میکنه! تو خوبی و من ازت خوشم میاد ولی نمیتونم عاشقت باشم یا فکر کنم که میتونم باهات باشم... خب میدونی شاید اینی که الان بین ماست از نظر تو یه رابطه ست اما این برای من هیچ معنی ای نداره... اصلا الان دلم نمیخواد هیچ پسری نزدیکم باشه شاید اصلا بخوام شانسمو با یه دختر امتحان کنم! فقط دارم سعی میکنم از خودم فرار کنم و آره البته دلم بعضی وقتا براش تنگ میشه و این چند روز انقدر بهش فکر کردم که حتی خوابشم دیدم! و حتی توی خواب هم ازش ناراحت بودم و کنار یکی دیگه بود منتها هنوز دوسش داشتم و خب اگه بخوای بدونی ، آره، توی خوابم بوسیدمش! فکر نمیکنم تا حالا پیش اومده باشه که نخوام ببوسمش...صدبار فکر کردم که اگه پیام بده یا اگه یه روز رو در رو بشیم چی باید بهش بگم... هی به خودم میگم لعنتی اون روز که زنگ زد باید تمام این حرفا رو بهش میزدی اما من لال شده بودم...تمام جمله ها رو با خودم هی میگم جوری که انگار دارم به اون میگم! من یه پاکت کامل سیگار کشیدم و تمام آهنگایی که با هم گوش داده بودیم و خاطره داشتیم باهاشو گوش دادم ولی حتی یه قطره اشک هم نریختم با اینکه رسما چاک خورده بودم و سرم واقعا گیج میرفت و نمیتونستم روی پاهام وایسم بعدش ولو شدم روی تختم ولی بازم هیچ قطره اشکی نبود... فکر کردم به اون دوشنبه ی لعنتی که باهم بودیم و میدونم از قصد اون بلاها رو سرم اورد و اون حرفا رو زد که من هیچوقت نتونم فراموشش کنم و همیشه اذیت بشم... آره میدونم که میخواست منو رنج بده اما نمیدونم چرا...