زخمه...

شهلا خانم پر از حس خوبه برای من... بعد از کلاس راهمو یه جوری انتخاب میکنم که یه مسیر کوتاهی رو باهم هم قدم باشیم... فکر نمیکردم دلم بخواد جلوی یکی بزنم زیر گریه اما خب این کارو کردم و برعکس همیشه حس بدی نداشتم...

دلم برای تو خیلی خیلی تنگ شده عزیزم... برعکس همیشه، وقتی میرم بیرون دیگه با خودم هندزفری نمیبرم... اصلا نمیتونم آهنگ گوش بدم چون همش یا نامجوعه یا شاهین... خب ما با هم خیلی خاطره ها ساختیم! با این آهنگا...خب مثل وقتایی که تهران بودی هیچوقت تنها از اون مادی رد نمیشم... خیلی کم پیش میاد انقدر ساده از احساساتم بگم... فقط وقتایی که حس میکنم دارم میترکم... کاش به همون راحتی که آناند میگفت میشد شمارتو بگیرم و بهت بگم هی دیوونه حالت چطوره؟! دلم برات تنگ شده!  هر روز که میگذره بیشتر میفهمم که تصمیم احمقانه ای گرفتم! حتی آناند هم معتقد بود که دلایلم مزخرفه! حالا نه با این صراحت! 

میدونی عزیزم من همیشه راحت جا زدم و چیزایی که برام مهم بود رو ول کردم... حتی ذره ای تلاش نکردم... اونقدر از هر طرف بهم فشار میاد که حس میکنم هر روز دارم ضعیف و ضعیف تر میشم... هم خودمو ناامید کردم هم تو رو بقیه که به درک! حس بدیه که فکر کنی دیگه هیچی نداری... نمیدونم چقدر میتونم با این احساس زندگی کنم... من واقعا به خاطر همه چیز متاسفم! نمیدونم دقیقا به خاطر چی اما به خاطر همه چیز! فکر نمیکنم هیچ زمانی حالم بدتر از حالا بوده باشه...!