دم صبح که میشه تموم دلتنگی ها و دل آشوبی ها و بی قراری ها مثل بچه های شیطون توی کوچه‌ی دلم از اینور به اونور میدون...

دم صبح که میشه 

دلم میخواد

با لباس راحتی

بدون کفش 

از پنجره بپرم بیرون 

و

تا میتونم از خودم 

از‌ کوچه پس کوچه‌های دلم

از‌جیغ و خنده های بچه های شیطون

فرار کنم....