از این همه تنفر و متنفرم ، متنفرم....

یه روزایی هست که دلت میخواد همه ی صداهای دور و برت رو میوت کنی...

مامانت هی نیاد صدات بزنه و ساعت رو اعلام کنه بگه پاشو سر ظهره...

یه روزایی هست که احساس تنفرت نسبت به همه چیز و همه کس دو برابر میشه حتی نسبت به بابا و صداش وقتی میگه کلاست چه ساعتیه اگه بخوای میرسونمت‌‌....

یه روزایی هست که دلت میخواد لخت بشینی پشت پنجره و گریه کنی.‌‌...

یه روزایی هست که نمیشه نقاط پر لیوان رو‌ ببینی یا اینکه نمیتونی به طرز مضحکی مثبت اندیش باشی...

صبح به این امید بیدار نمیشی که بخوای این نکبتی که از سر و‌ روی خودت و زندگیت بالا میره رو پاک کنی‌‌...

تو آینه نگاه میکنی و میبینی چندش تر از همیشه ای.‌..

یه روزایی هست که دلم میخواد بشینم وسط همین روزا و انقدر گریه کنم تا آب شم....!!!‌

.

.

.

+ این پست رو میخواستم صبح بذارم ولی نت نداشتم....