اندوه بزرگیست ، انبوه انتظار‌....

مثلا مثل تمام زنان منتظر موهایم را پشت سرم جمع کرده و فقط چند تار را رها گذاشته باشم...

یکی سرگردان میان فاصله ی چشم‌ها و لب ها ، 

یکی بپیچد دور گردنم و روی سینه ام آرام بگیرد...

مثلا مثل تمام زنان منتظر به خودم رسیده باشم....

آوازهای تمام گنجشکان را به گردنم بیاویزم ،

از ماه برای خودم گوشواری بسازم ،

رنگ تمامی لبخندها را بدزدم ،

چشم هایم را با درخشش آفتاب نقاشی کنم ، 

و گونه هایم را با خجالت تمام بوسه ها رنگ بزنم.‌‌..

مثل تمامی زنان منتظر حوض نقاشی سینه ام را پر از ماهی‌های قرمز بی قرار کنم....

و مثل تمام زنان منتظر انتظار را بنشانم لبه پنجره تا سیگار بکشد....