برای مامان....

نمی دانم چگونه میشود که

یک هیفده ساله 

به اندازه ی هیفده هزار سال نوری

از یک نفر متنفر باشد...

من 

هر روز 

تمام این تنفر را 

با بند بند وجودم 

حس میکنم...

مامان

این تنفر دیگر عفونی شده.‌..

چرکین است و بوی گند می دهد...

وقتی سر باز میکند

داد میزنم و به تو فحش میدم...

از من فاصله بگیر...

به اندازه ی هیفده هزار سال نوری...

بگذار این تنفر،

این عفونت چرکین 

سر بسته بماند‌...

بگذار این درد، کهنه شود

به کهنگی یک عقده ی هیفده ساله‌‌‌‌...

.

.

.

.

.

امضا:گیس بریده ی بیشعور و احمق