ماهی کوچولوم مرد!

مثل هر روز رفتم به شیشه اش زدم که تکون بخوره و باهاش حرف بزنم اما شیشه رو که تابوندم دیدم برعکس و بی جون روی آب افتاده...

اون لحظه فکر میکردم شاید میتونستم بیشتر مراقبش باشم... توی مراقبت از همه چیز افتضاحم! مخصوصا موجودات زنده! حالا میخواد آدم باشه یا هرچی! 

فکر کردم قبل از اینکه مال من بشه چقدر زندگی کرده... این بیچاره چقدر بد شانس بود که گیر من افتاده بود! من حتی به خودم هم به اندازه کافی نمیرسم! ولی حواسم به اون بود... دو روز یه بار آبش رو عوض میکردم و میترسیدم که از گرسنگی بمیره... بعد فهمیدم اون گیاهایی که ته ظرفش کاشته شده به خاطر اینه که ازشون تغذیه کنه و لازم نیست من براش خرده نون بریزم. همین خرده نون ها ته نشین شده بود بین گیاها و باعث شده بود آبش کدر بشه هرچقدر آبش رو عوض میکردم بازم کدر بود.

امروز به این فکر کردم که شاید از کدری آب و کمبود اکسیژن مرده یا شایدم به خاطر اینکه دیگه خرده نون بهش نمیدادم چون عاشق خرده نون بود وقتی براش میریختم سریع میومد روی سطح و آب و همشو میخورد...

نمیدونم چرا انقدر به خاطر مرگش دلگیر شدم...

هنوز ازظرفش بیرونش نیوردم... همونطوری گذاشتم باشه... دلم نمیاد بهش دست بزنم یا حتی بهش نگاه کنم...! منتظرم بابا بیاد بهش بگم ترتیبشو بده... دیگه هیچوقت از هیچ موجود زنده ای نگهداری نمیکنم!