به بهانه ی زادروزش...

دقیق یادم نمی آید

پنجم دبستان بودم

یا شاید کوچکتر

که خاله سیمین برایم کتاب شاملو را خرید..‌.

خاله سیمین یک کتاب خانه ی بزرگ 

پر از کتاب های مختلف داشت؛

از تاریخ گرفته،

تا روان شناسی ،

شعر و غیره و غیره....

مامان همیشه برایم کتاب های مختلف میخرید

و خوشحال بود که میخوانم

و همه جا و همیشه

از این روحیه ی کتاب خوانی من 

تعریف و تمجید میکرد!

مامان همیشه میگفت

کتاب خانه ی تو 

بزرگتر از مالِ خاله سیمین میشود...!

کتاب خانه ام همراه من بزرگ شد 

حالا آنقدر کتاب دارم 

که همه اش آنجا جا نمی شود!

من با این ها بزرگ شدم...

اما بین همه ی کتاب ها،

شاملو برایم خاص ترین بود...

آن موقع نمیدانستم 

شعر چیست،

چه میگوید،

زبان شاملو چیست...

(هنوز هم به درستی نمیدانم...!)

فقط میدانستم "قشنگ" است...

به دلم مینشیند...

فهمیدم همه ی شاعرها،

مشیری یا حافظ نیستند...!

(آخر بابا همیشه مشیری میخواند و مامان حافظ...!)

اگر کسی به من میگفت شعر چیست

یا شاعر کیست

فقط میتوانستم یک کلمه بگویم:

شاملو...!

هربار  شاملو را میخوانم

دریچه های تازه تری از شعر او

برایم گشوده میشود...

و این برای‌ من یک اعجاز است...

هنوز بعد از آن سال ها،

بعد از بار ها و بارها خواندن مکرر اشعارش،

آن اعجاز را کشف نکردم...

هنوز برایم تازگی دارد...

انگار که او 

با هر شعر

در من

زاده میشود....

.

.

.

.

.